دیستمپر سگ

دیستمپر سگ یک بیماری ویروسی خطرناک و کشنده است که می‌تواند سگ‌ها و برخی از حیوانات دیگر را آلوده کند. در این بلاگ، من در مورد علائم، علت، تشخیص، درمان و پیشگیری از این بیماری صحبت خواهم کرد. امیدوارم که این مطلب برای شما مفید باشد.

دیستمپر سگ چیست؟

دیستمپر سگ یک بیماری ویروسی است که توسط ویروس پارامیکسوویریده ایجاد می‌شود. این ویروس به دستگاه‌های تنفس، گوارش، تناسلی، ادراری و عصبی سگ حمله می‌کند و باعث التهاب، ضعف، تب، سرفه، استفراغ، اسهال، تشنج، فلج و گاهی مرگ می‌شود

دیستمپر سگ به شدت مسری است و از طریق تماس با ترشحات آلوده چشم، بینی، دهان و لوزه‌های سگ‌های مبتلا منتقل می‌شود. همچنین ممکن است از طریق هوا، غذا، آب و لوازم شخصی سگ نظیر جای خواب، ظروف غذا و آب و اسباب بازی منتقل شود

دیستمپر سگ نه تنها سگ‌ها را بلکه برخی از حیوانات دیگر را نظیر گربه‌سانان، راسوها، کفتارها، پانداها، و بعضی از پرنده‌ها را نیز مبتلا می‌کند

علائم دیستمپر سگ چیست؟

بسیار متنوع هستند و به عوامل مختلف نظیر سن، نژاد، سلامت قبلی و سویه عامل بستگی دارند ،

در دو فاز قابل تقسيم هستند:

فاز اول: در این فاز که حدود ۱۰ روز پس از آلودگي شروع مي شود، علائمي نظير تب (بالای ۳۹.۷ درجه)، قرمزي در چشم ها، ترشحات آبكي از بيني و چشم، بي حالي، بي اشتهائي، كاهش وزن، سرفه، استفراغ و اسهال دیده مي شود. در بعضي موارد نيز خشكي در كف پا و پنجه ها (hyperkeratosis) رخ مي دهد.
فاز دوم: در این فاز که حدود ۲ تا ۴ هفته پس از آلودگی رخ می‌دهد، علائم عصبی نظیر تشنج، فلج، تیک عصبی، رعشه، بی‌اختیاری در ادرار و مدفوع، نابینایی و کما دیده می‌شود. این علائم نشانه‌ای از آسیب ویروس به مغز و اعصاب سگ است.

چگونه دیستمپر سگ را تشخیص دهیم؟

برای تشخیص دیستمپر سگ، لازم است که از سگ مبتلا نمونه خون، بزاق، ادرار یا مایع مغزی-نخاعی بگیریم و آن را با روش‌های مختلف مانند PCR، ELISA، IFA یا کشت ویروس بررسی کنیم. این روش‌ها قادر به شناسایی ویروس یا آنتی‌بادی‌های ضد ویروس در نمونه هستند.

چگونه دیستمپر سگ را درمان کنیم؟

متاسفانه هنوز درمان قطعي و كاملي براي ديستمپر سگ وجود ندارد. درمان ديستمپر سگ به صورت پشتيباني و كاهش علائم بيماري انجام مي شود. برخي از روش هاي درماني عبارتند از:

استفاده از آنتي بيوتيك ها براي جلوگيري از عفونت هاي ثانويه باكتريايي
استفاده از ضد التهاب ها و ضد تب ها براي كاهش التهاب و تب
استفاده از ضد تشنج ها براي كنترل تشنج ها و رعشه ها
استفاده از محلول هاي الكتروليتي و مايعات تزريقي براي جبران آب و مواد معدني از دست رفته
استفاده از تغذيه مناسب و مكمل ها براي بهبود سلامت و افزايش مقاومت بدن
استفاده از درمان های فیزیوتراپی و تحریک عصبی برای بهبود عملکرد عضلات و اعصاب
نگهداري سگ در فضاي گرم، خشك، تميز و آرام

چگونه از دیستمپر سگ پیشگیری کنیم؟

پیشگیری از دیستمپر سگ یکی از مهم‌ترین وظایف صاحبان سگ است. این بیماری می‌تواند باعث مرگ یا عوارض جدی برای سگ‌ها شود. برای پیشگیری از دیستمپر سگ، روش‌های زیر را می‌توانید انجام دهید:

واکسیناسیون منظم: واکسیناسیون بهترین روش پیشگیری از دیستمپر سگ است. واکسن دیستمپر سگ را باید از زمان تولد تا زمان بلوغ سگ به صورت مرحله‌ای تزریق کنید. همچنین باید هر سال یک بار واکسن تقویت کننده را به سگ خود بدهید. واکسن دیستمپر سگ معمولاً با واکسن‌های دیگر نظیر هاری، هپاتیت، لپتوسپیرا ترکیب می‌شود و به صورت چند جزئی تزریق می‌شود
اجتناب از تماس با سگ‌های بیمار: باید سگ خود را از تماس با سگ‌های بیمار یا مشکوک به دیستمپر دور نگه دارید. ویروس دیستمپر از طریق ترشحات آلوده چشم، بینی، دهان و لوزه‌های سگ‌های مبتلا منتقل می‌شود. همچنین ممکن است از طریق هوا، غذا، آب و لوازم شخصی سگ نظیر جای خواب، ظروف غذا و آب و اسباب بازی منتقل شود
نظافت و بهداشت: باید محل زندگی سگ خود را به صورت مداوم تمیز و ضدعفونی کنید. ویرس دیستمپر در دمای بالا چندان مقاوم نبوده و با استفاده از ضدعفون کننده‌های معمول قابل از بین بردن است. اما در دمای پایین، مثل دمای یخ‌بستگي، مي‌تواند تا چند هفته در محيط باقي بماند
تغذيه مناسب: باید سگ خود را با غذاهای کامل، مغذي و مناسب نژاد، سن و فعاليت فيزيكي آن تغذيه کنید. اين کار باعث بهبود سلامت و افزایش مقاومت بدن سگ در برابر عفونت‌ها مي شود. همچنین مي توانيد از مكمل هاي ویتاميني و معدني استفاده کنید.

در این مطلب به بیماری قلب سگ پرداختیم و همه چیز را در مورد این بیماری مهم گفتیم

ریسک‌های دیستمپر سگ چیست؟

دیستمپر سگ یک بیماری خطرناک و کشنده است که می‌تواند باعث مرگ تا ۹۰ درصد از سگ‌های آلوده شود. برخی از عواملی که می‌توانند ریسک ابتلا به دیستمپر سگ را افزایش دهند عبارتند از:

سن: سگ‌های جوان (زیر ۶ ماه) و پیر (بالای ۸ سال) بیشتر از سگ‌های بالغ در معرض خطر هستند.
نژاد: برخی از نژاد‌های سگ نظیر روت وایلر، دوبرمن، ژرمن شپرد، هاسکی، پامرانین و چاو چاو حساس‌تر به دیستمپر سگ هستند.
وضعیت واکسیناسیون: سگ‌هایی که واکسن دیستمپر را در زمان مناسب دریافت نکرده‌اند یا واکسن نامناسب یا منقضی شده استفاده شده است، مستعد ابتلا به دیستمپر سگ هستند.
شرایط زندگی: سگ‌هایی که در فضاهای تنگ، کثیف، بدون تهویه مناسب و با تعداد زیادی از حیوانات دیگر زندگی می‌کنند، خطر آلودگي به ديستمپر سگ را بالاتر مي برند.

عوارض بیماری ديستمپر سگ چيست؟

بعضي از اين عوارض عبارتند از:

كاهش توانائي فيزيكي و عصبي: سگ هايي كه از ديستمپر سگ جان سالم به در ببرند، ممكن است با مشكلات عصبي نظير تشنج، فلج، تيك عصبي، رعشه، نابينائي و كما مواجه شوند. اين مشكلات مي توانند به صورت دائم يا گذرا باشند و باعث كاهش تحرك، تعادل، هوش و يادگيري سگ شوند.
عفونت های ثانويه: این بیماری باعث كاهش مقاومت بدن سگ در برابر عفونت هاي باكتريايي و قارچي مي شود. اين عفونت ها مي توانند باعث التهاب ريه، پوست، گوش، چشم، دستگاه ادراري و تناسلي سگ شوند و نياز به درمان طولاني مدت و پر هزينه داشته باشند.
اختلالات رفتاری: سگ‌هایی که از دیستمپر سگ بهبود یافته‌اند، ممکن است با اختلالات رفتاری نظیر بی‌قراری، ترس، عصبانیت، خشونت، افسردگی و بی‌توجهی مواجه شوند. این اختلالات رفتاری می‌توانند رابطه سگ و صاحب آن را تحت تاثیر قرار دهند و نیاز به مشاوره و آموزش داشته باشند.